"w bramie"

w czeluściach granitu

snują się cienie pokoleń, posmutniałe widma

              

               zaklęte w szybach telefonów    

 

               więzieniach

 

               nie z ich czasów 

 

to nie ich dni wypełnione sprężynowcem 

i garotą ze struny 

 

                   fortepianu 

 

to już nie dni ferajny 

 

przygód na dzielnicy, wycieczek 

                                                      nad rzekę

wypadów 

 

               na kolej 

 

każdy umiał skubnąć

małe co nieco 

 

                      teraz to zwykła rzecz, bez honoru