,,But italski"
Nizina lombardzka, dolina Padu,
dawne ziemie świętego Marka
są niczym wierzch buta.
Tak bowiem...
Dalej Etruria i wzgórza Romy,
żywe potomstwo orła i wilczycy,
wciąż żywe, wciąż śmiertelne.
Tak bowiem...
Kraina neapolitańska, oba końce buta
z wielkim niebezpieczeństwem
uśpionym tymczasem.
Tak bowiem...
Dwie wyspy i liczne plamy ziemi.
Jedna jak piłka, wciąż kopana butem,
druga blisko ojczyzny Nowego Augusta.
Tak bowiem wygląda but italski.
Mały, lecz wielki. Kłótliwy acz przyjazny.
Dalej leży na granicy kontynentów,
dwóch odmiennych światów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz