"zastrzelcie, spalcie, utopcie, ale pytajcie"

 

dorastanie to 

                 nabieranie doświadczeń (jakieś się znajdą)

 

nie tylko samych słodyczy    

 

                 także łez i bólu - węgla (całego jego pokładu) 

 

                 rozgrzewającego serce 

 

oczy pozostają te same, duch prawie 

 

                 można widzieć lasy i morza (tłumy obcych ludzi) 

 

                nauka dokądś poszła 

 

                zrobiła swoje; spłacamy zaciągnięte u niej długi 

 

                na cholerę było je brać?

 

niczego to nie zmieniło, poza rozłupaniem 

                                         nam wszystkim czaszek 

 

samokrytyka byłaby jak znalazł.

 

                         ALE

               

nie patrzmy przy tym w lustra. odbicia za wiele 

 

                                                       zdradzają 

 

                                                       a postronni nie śpią 

 

                                                       czujnie wyszukują 

                                                       odszczepieńców   

 

                                                       od wiary prawodawców