,,perły na dnie mroku"

nie mam oczu, puste oczodoły

 

pokrywa 

 

         trumienna pajęczyna

 

                          ale doskonale widzę 

skaleczenia i ślady bicza

 

      na ciałach 

 

      naszych dzieci 

porzuconych za 

 

                      pozwoleniem 

 

 

                          matek, ku radości 

bezimiennych, którym 

                       

                        brakowało odwagi

 

 

tchórzy, których  serca

 

                         rozleniwiły marzenia       

 

 

        nie zerwali 

        jabłka

             z drzewa miłości 

 

 widzę ich skrzywione uśmiechy 

tańczące w kręgu wokół 

              

                ściętej jabłoni 

                

                o nagich gałęziach 

 

 

owoce sprzedali, forsę dziękczynnie rozdali 

 

          wszystkim głupcom 

 

zgromadzonym przy nich, jakby zaproszonym

         

           na bal uciech

 

                         

brak mi serca, 

 

                      ale czuję gniew 

 

                      by każdego z osobna 

 

posłać pod sąd własnymi rękami               

 

którymi wyrzucam do mórz 

 

               oczy skradzione świadkom