,,dawne utwory mają głos"

wołają mnie z cel przeszłości, 

 

czeluści zapomnienia; pragną zakończeń, 

 

ostatniej kropki; nie przerw, 

 

niedopowiedzeń i umilknionych słówek. CISZA 

 

której tak nienawidzą powstała 

 

z mojej winy, z tego powodu uderzam pięściami 

 

we własną pierś zbrodniarza. 

 

oddaję im oddech. akt stworzenia.  ale nie ziarno 

 

głos. dosyć się nakrzyczały

 

w przepełnionych szufladach i szafkach z demobilu