wtorek, 18 października 2016

,,wilczek czekający na deszczu"

trwał w przyrzeczeniu. poczeka. doskonale zdawał 

 

sobie sprawę że czyni na marne 

 

hycle z obrzeży nie próżnowały w poszukiwaniach 

 

ocalałych z pożaru puszczy. to 

 

smutne, kiedy pragniesz zawyć na pożegnanie; księżyc

 

pozostaje zasłonięty; pozostała 

 

samotność zaklęta w bezruchu wśród martwego betonu

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz