,,przegrany wilk"
wałęsając się i włócząc
ogonem kreśli
znak przegranej
węża od szubienicy
na sam jego
żałosny widok
wylęgają ze swoich
nor i schronisk
lisice i kocice
różne ich były barwy
szare i rude
czarne i białe
upokorzenie
nie zna pojęcia barw
plują na jego
cień - długi i ciemny
nawet on sam
na takie pieszczochy
nie zasługuje
przeszedł tą drogę
ciernista i krzyżową
z opuszczonym
pyskiem i smutkiem
wlepionym w ziemię
mając w pamięci
jedno proroctwo
że lepiej żyć
z przegranymi
niż jako zwycięsca
dać się wypatroszyć
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz