wtorek, 4 czerwca 2013

,,Cyklopi Marsa"- poemat

,,Cyklopi Marsa"

prastare zbocza dolin Marsa
kryją potężnych olbrzymów
dawnych uciekinierów z planety
będącej teraz we władaniu ludzi
słabych istot o silnych sercach

Cyklopi Marsa - potężni burzyciele
gdzież wy teraz żyjecie posępnie?
Na kościach pustyni Zachodu?
W korytach rzek Wschodu?
Czy wy jeszcze żyjecie?

Cyklopi Marsa - dawni władcy
niewiele po was pozostało
prócz nikłych mitów
a pamięć o was wygasła
jak niegdyś wasza chwała

Cyklopi Marsa - wielcy budowniczowie
na nowej ziemi tworzyliście dzieła
nowe obrazy wzorowane na starych
monumentach Starej Epoki
a teraz cudach tej Nowej

oczy zawiści - oczy ludzkie
was przenigdy nie ujrzą
wśród pustkowia Marsa
zbyt dobrze poznaliście tą krainę
pełną piasku, wiatru i skał

teraz czerwień was otacza
dawniej zieleń i błękit
teraz skały i góry was pieką
dawniej liście dżungli i fale mórz
łagodziły ten ból straconego domu

Cyklopi Marsa - śmiertelni bogowie
żywcem zabici dawno, dawno temu
przez słabsze, barbarzyńskie rasy
przegrały swą wielkość i fortunę
na rzecz mniejszych istot
 
Cyklopi Marsa - niezwyciężeni
zwyciężeni przez własną głupotę
którą woleli od czczenia honoru
i która ich omamiła całkowicie
po wsze czasy i kres dni

Cyklopi Marsa - ostatni tytani
przyszło im żyć na krańcu
własnej potęgi oraz godności
odrzuconych przezeń
dla podłych sztuczek

Pozostańcie w ukryciu, Cyklopi.
być może kiedyś wrócicie
tutaj na błękitną planetę
wasza dawna ojczyzna 
czeka na was
nieszczęśników

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz