,, Wobec cierpienia młodych oraz cierpienia współczesnego świata"
Nas nauczono...
nie ma litości.
Nas nauczono...
nie ma sumienia.
Tylko sam piach
pozostał tutaj...
Suche gałęzie
starych upiorów
jeszcze stygną.
A wciąż tak samo;
pusto i głucho
wokoło nas.
To właściwie jestem ja,
to właśnie mój umysł.
Bo tak mnie uczyli,
że klucz najważniejszym
artefaktem życia jest.
Wszystko musi być
podporządkowane jemu
Nas nauczono...
nie ma miłości.
Nas nauczono...
trzeba zapomnieć
kim byliśmy
a czym zostaliśmy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz